180560
نقشه و دتیال
130560
کاربر
1969600
دانلود فایل
شما در این مسیر هستید :خانه / محصولات / / پاور پوینت بتن خود تراکم (کد1530)
پاور پوینت بتن خود تراکم (کد1530)
شناسه محصول و کد فایل : 1530
نوع فایل :
پشتیبانی 09164470871
هزینه فایل : 105000 : 40000 تومان
پشتیبانی 09164470871
با یک خرید میتوانید 25 نقشه پلان جزییات و ... را بین 180560 نقشه به مدت 30 روز دانلود کنید
سفارش انجام نقشه کشی بهترین طراحی - کم ترین زمان و هزینه 09170547167
توضیحات محصول پاور پوینت بتن خود تراکم (کد1530)
شرح بتن
امروزه بتن به عنوان یک مصالح ساختمانی شناخته شده در سطح جهان کاربرد بسیاری در پروژه های عمرانی دارد .بتن دارای تنوع و دامنه خواص وسیعی است . امروزه ابداع مواد افزودنی بتن جدید و اصلاح مواد افزودنی بتن قدیمی باعث شده است که این تنوع درخواص روزبه روز افزایش یابد ، نقاط قوت بتن افزایش ونقاط ضعف آن کاهش یابند
شرح بتن خود تراکم:
بتن خود تراکم از آخرین دستاوردهای تکنولوژی بتن است . مهم ترین ویژگی این بتن آن است که نیاز به تراکم نداشته و تحت وزن خود و در قالب قرار می گیرد .واضح است که این ویژگی مهم کاربرد های فراوانی را برای این بتن ممکن می سازدکه تاکنون برای بسیاری ازمهندسان ناشناخته ودست نیافتنی بوده است. یکی از مهم ترین مشکلاتی که در استفاده عملی از بتن خود تراکموجود دارد، آن است که به دلیل جدید بودن این تکنولوژی، هنوز شناخت دقیقی ازآن وجود ندارد و استانداردهای آن در حال تکوین می باشند .از بتن خود تراکم می توان در صنعت سبک سازی ساختمانها استفاده کرد.
مشخصه های اصلی که بتن باید داشته باشد عبارتند از :
الف- وقتی که بتن تازه تهیه شده و خمیری است: کارایی خوب داشته
باشد، راحت ریخته و جا داده شود بدون اینکه سنگدانه های ریز و درشت از
هم و از دوغاب سیمان جدا شوند، گوشه و زوایای قالب را پر کند و
میلگردهای آرماتور را در صورت وجود احاطه نماید.
ب- پس از گرفتن و سخت شدن: مقاومت لازم را داشته باشد، جمع شدگی
آن کم باشد، بسته به مورد و نیاز قابلیت نفوذ آن کم یا بسیار زیاد باشد و...
ج - مشخصه های خود را در طول عمر مفید پیش بینی شده، در حد مطلوب
حفظ نماید.
هر بتنی که یکی یا تعدادی از این مشخصه ها را داشته باشد بتن توانمند
یا بتن با عملکرد ممتاز یا اگر این مشخصه ها در سطح بسیار عالی
باشند، ابر بتن نامیده می شود.
بتن خود تراکم(SCC) یکی از انواع بسیار جالب بتن های توانمند است که در
بدو امر برای کاربرد در قطعات بتن آرمه پر آرماتور ابداع و ساخته شد
این نوع بتن که کارایی
بسیار بالایی دارد میتواند تحت اثر وزن خودش و بدون جداشدن دانه ها در میان انبوه اجزای سازه ای جریان یابد.(یا بدون لرزاننده متراکم شود)
ولی امروزه کاربرد این نوع بتن یکی از مشکلات عمده اجرای کارهای بتنی در
محیط های شهری را حل می کند که عبارت از آلودگی صوتی ناشی از کاربرد
ویبراتور برای لرزاندن و جادادن بتن است. این آلودگی صوتی، کاربرد شبانه
بتن در محیط های شهری را غیر عملی می سازد ولی با کاربرد بتن خود تراکم،
دیگر نیازی به لرزاندن بتن نیست و می توان کارهای اجرایی را در مدت شب
نیز ادامه داد. امروزه در برخی از کشورها به منظور برجسته کردن این
مشخصه بتن خود تراکم، به آن نام بتن بی صدا داده اند.
استفاده از بتن خود تراکم از اواخر دهه 80 میلادی در کشور ژاپن آغاز شد و
سپس در کشورهای دیگر گسترش یافت. امروزه در کشورهای پیشرفته بتن
خود تراکم در زمره بتن های متداول و رایج محسوب می شود. وجود هوای
تصادفی ناشی از عدم تراکم کافی موجب ضعف مشخصات مکانیکی بتن
می شود به طوری که هر یک درصد هوا تقریباً پنج درصد افت مقاومت
فشاری را به همراه دارد . که استفاده از بتن خود تراکم اجازه می دهد در محل
بدون لرزاننده وایجاد هوای عمدی و مکانهایی که امکان تراکم کافی به دلیل آرماتور زیاد وجود ندارد یا دسترسی به ان محل مشکل است بتن ریزی بدون نیاز به تراکم انجام پذیرد .
در حال حاضر فرهنگ متعارف مهندسی بتن در کشور، استفاده از بتن با
اسلامپ زیاد را قابل قبول نمی داند و دلیل این است که معمولاً چنانچه
روانی بتن زیاد باشد، این افزایشبه دلیل استفاده از آب زیاد بیش از آنچه
در طرح اختلاط پیش بینی شده است و یا استفاده از افزودنی ها با درصد زیاد
ایجاد شده است، که در هر دو صورت، بتن از حیث مقاومت و رئولوژی بتن
تازه با مشکل روبرو است. بتن خود تراکم که برای حل مشکلات ناشی از
تراکم در بتن ریزی توسعه یافته است، در عین کارایی و روانی زیاد، دارای
مقاومت کافی در برابر جداشدگی و آب انداختگی است و مشخصات
مکانیکی آن نیز در حالت حداقل برابر بتن سنتی می باشد.
با توسعه روز افزون سازه های بتنی و با تأکید بر مقاومت و دوام آن از یک
سو و کمبود یا نبود کارگران ماهر از سویی دیگر و گسترش صنایع پیش
ساخته بتنی در دنیا موجب گردید که بتنی طراحی شود که برای تراکم و
تحکیم خود نیازی به عمل لرزاندن در جریان بتن ریزی نداشته باشد. ساخت
این نوع بتن با استفاده از افزودنی های شیمیایی فوق روان ساز های نسل
جدید و معدنی امکان پذیر شده است.
ماسه :
تمامی ماسه های متداول در تولید بتن معمولی در این صنعت نیز به کار می رود
هر دونوع ماسه شکسته و یا گرد گوشه اعم از سلیسی و یا آهکی می تواند مورد استفاده قرار گیرد
شن (درشت دانه ها ) :
تمامی انواع درشت دانه در اینجا به کار می رود، ولی حداکثر اندازه معمولی دانه ها 16 تا 20 میلی‌متر می باشد . به هر حال سنگدانه های تا حدود 40 میلی متر نیز می تواند در بتن خود تراکم به کار رود. استفاده از سنگدانه های شکسته سبب افزایش مقاومت بتن خود تراکم(بدلیل افزایش قفل و بست بین ذرات) می شود
سیمان :
به طور کلی تمامی انواع سیمان های استاندارد می تواند در بتن خود تراکم به کار رود . انتخاب نوع سیمان بستگی به پارامترهای مورد انتظار بتن مثل مقاومت ، دوام و ... دارد .
دامنه عمومی میزان مصرف سیمان در اینجا 350 تا 450 کیلوگرم در مترمکعب می باشد . میزان بیشتر از 500 می تواند سبب افزایش خطر جمع شدگی شود . میزان کمتر از 350 نیز فقط در صورتی قابل قبول می باشد که به همراه مواد پوزولانی ، خاکسترهای بادی ، دوده سیلیسی و ... به کار رود .
مواد مضاف :
مصالح بسیار ریز غیر آلی هستند که به منظور بهبود و یا ایجاد خواص مشخص در بتن به آن افزوده می شوند .این مواد باعث بهبود کارایی ، کاهش حرارت هیدراتاسیون و عملکرد بهتر بتن در دراز مدت می گردند .
مواد مضاف عمومی مورد استفاده عبارتند از :
پودر سنگ :
ذرات شکسته بسیار ریز (کوچکتر از 125 میکرون) سنگ آهک، دولومیت و یا گرانیت است که به منظور افزایش مواد پودری به کار می رود . استفاده از پودرهای دولومیتی، بدلیل واکنش های کربنات قلیایی می تواند دوام بتن را با مشکل مواجه نماید .
خاکستر بادی :
ماده ای است که از سوختن زغال سنگ حاصل می شود و دارای خصوصیات پوزولانی است که در بهبود خواص بتن خیلی مؤثر می باشد.
میکرو سیلیس:
میکرو سیلیس در بتن خود تراکم باعث سیالیت بالای بتن شده و دوام بتن را افزایش می دهد و نقش مهمی در چسبندگی و پرکنندگی بتن با عملکرد بالا دارد. میکروسیلیس دارای حدود 90 درصد دی اکسید سیلیس می باشد.
مواد افزودنی :
موادی هستند که به منظور ایجاد و یا بهبود خواص مشخصی به بتن تازه و یا سخت شده در حین ساخت بتن به آن افزوده میشوند. استفاده از فوق روان کننده ها برای تولید بتن خود تراکم به منظور ایجاد کارآیی مناسب، ضروری می باشد. از انواع دیگر مواد افزودنی میتوان به عامل اصلاح لزجت (V.M.A) به منظور اصلاح لزجت، مواد افزودنی حباب زا (A.E.A) به منظور بهبود مقاومت در برابر یخ زدگی و آب شدن، کندگیر کننده ها به منظورکنترل گیرش و . . . اشاره نمود .
آب مخلوط :
مطابق استاندارد بتن های معمولی به کار می رود
طرح اختلاط:
در حال حاضر سه شیوه مختلف برای تولید SCC در نظر گرفته میشود. در مقایسه با بتن معمولی ( NC ) برای تولید SCC درشیوه اول، میزان مولد پودری افزایش پیدا میکند،ذرات ریزتر از 125 میکرون که به عنوان " پودر" تلقی میشوند، برخواص روانی بتن خود تراکم بسیار مؤثر بوده و به منظور تولید بتن یکنواخت ، رطوبت آن باید دقیقاً کنترل شود. حداقل میزان ریزدانه ها (از ماسه تا مواد چسباننده پودری ) به منظور جلوگیری از جداشدگی دانهبندی از مقدار شخصی نباید کمتر باشد.
درحالت دوم از مواد لزج کننده استفاده میشود و در حالت سوم ترکیبی
از دو حالت قبل بکار گرفته میشود. لازم به یادآوری است، میزان فوق روان کننده مصرفی نسبت به بتن معمولی در هر سه
حالت افزایش می یابد.
در حال حاضر معیار جهانی استانداری برای پذیرش بتن SCC وجود ندارد. با این وجود، چند آزمایش که بارها در گزارشات تکرار شده اند به عنوان آزمایشات مورد قبول برای سنجش ویژگیهای بتن تازه خودتراکم در نظر گرفته میشود.
(Slump flow test)
این آزمایش توسط انجمن مهندسین عمران ژاپن به منظور ارزیابی قابلیت تغییرشکل بتن تحت وزن خود بدون حضور هیچ قیدی بجز اصطکاک صفحه جریان براساس اصول آزمایش مخروط اسلامپ برای بتن های معمولی تدوین شد.
در این آزمایش قطر توده بتن پخش شده به عنوان معیار سنجش مدنظر می باشد. همچنین جداشدگی در صورت وقوع در اطراف لبه های توده پخش شده قابل مشاهده می باشد.
(L Box Test)
با این آزمایش خواص متفاوتی از قبیل قابلیت روانی، انسداد و جداشدگی بتن مورد سنجش قرارمی گیرد. در این
آزمایش قسمت قائم جعبه ابتدا تا حدود 12 . 7 لیتر از بتن پر میشود و بعد از یک دقیقه دریچه باز شده و بتن پس از عبور
از سفره آرماتور در قسمت افقی جریان می یابد. پس از توقف کامل بتن، ارتفاع بتن در انتهای قسمت افقی ( 2¬h ) و
همچنین ارتفاع بتن مانده در قسمت قائم ( h1 ) اندازه گیری شده و نسبت h1/h2 به عنوان معیار سنجش عبورکنندگی مطرح
می گردد.
آزمایش قیف (test funnel-V)
این آزمایش به منظور سنجش توانایی بتن برای تغییر جهت جریان و عبور از میان مقاطع مسلح و مقید بدون جداشدگی و وقوع انسداد در جریان انجام می گیرد. در این آزمایش زمان خروج کامل بتن از قیف بعد از بازشدن دریچه به عنوان معیار سنجش در نظر گرفته میشود.
روش سنجش خواص کارآیی بتن خود تراکم
ردیف |
ویژگی مورد سنجش |
نام آزمایش |
1 |
روانی |
جریان اسلامپ |
2 |
توان عبور |
جعبه L |
3 |
مقاومت در برابر جدا شدگی |
پایایی الک |
4 |
لزجت (ویسکوزیته ) |
قیف |
