ساخت پاوپوینت با هوش مصنوعی
کم تر از 5 دقیقه با هوش مصنوعی کافه پاورپوینت ، پاورپوینت بسازید
برای شروع ساخت پاورپوینت کلیک کنید
شما در این مسیر هستید :خانه / محصولات /powerpoint / دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه (کد16642)
سفارش انجام پاورپوینت - بهترین کیفیت - کم ترین هزینه - تحویل در چند ساعت 09164470871 ای دی e2proir
دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه (کد16642)
شناسه محصول و کد فایل : 16642
نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت
قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر
امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...
با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید
فایل های مشابه شاید از این ها هم خوشتان بیاید !!!!
توضیحات محصول دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه (کد16642)
دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه
دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه
عنوان های پاورپوینتآشنایی با نظام سلامت روسيه ، مروري بر نظام سلامت روسيه عبارتند از :
آشنایی با نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه گرد آورنده: کلثوم عبدالکریمیاستاد محترم:جناب آقای دکتر حسینی
جغرافياي سياسي
اقتصاد سلامت
شاخص‌هاي سلامت کشور روسيه
سير کلي تحولات تاريخي و اصلاحات انجام شده در نظام سلامت روسيه
ساختار تشكيلاتي نظام سلامت روسيه
سازمان كنوني سيستم پزشكي روسيه
نظام سلامت روسيه
ساختار تشكيلاتي وزارت سلامت
ساختار سازماني وزارت سلامت فدرال (سال 2002)
سطح منطقه اي
سطح شهري
نظام مراقبت هاي سلامت موازي
انجمن علوم پزشكي روسيه
وزارتخانه هاي مرتبط با نظام سلامت روسيه
صندوق هاي بيمه اجباري سلامت فدرال و منطقه اي
شرکت هاي بيمه
بخش خصوصي
گروه هاي حرفه‌اي
بخش داوطلبانه
تقسيم نقش هاي نظام سلامت روسيه
در يك نگاه
چند نكته
تکه ها و قسمت های اتفاقی از فایل آشنایی با نظام سلامت روسيه ، مروري بر نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه گرد آورنده: کلثوم عبدالکریمیاستاد محترم:جناب آقای دکتر حسینی
کشور روسيه با نام رسمي فدراسيون روسيه، پهناورترين کشور جهان است که در شمال اوراسيا قرار دارد. اين کشور در آسياي شمالي و اروپاي خاوري واقع است و با اقيانوس آرام شمالي و اقيانوس منجمد شمالي و همچنين با درياي خزر، درياي سياه و درياي بالتيک مرز آبي دارد. روسيه با 14 کشور آسيايي و اروپايي مرز زميني دارد و با کشورهاي پيرامون درياي برينگ، درياي ژاپن، درياي خزر، درياي سياه، و درياي بالتيک ارتباط دريايي دارد.
جغرافياي سياسي
روسيه با ۱۷۰۷۵۴۰۰ کيلومتر مربع وسعت، پهناورترين کشور جهان است. پهناوري روسيه دو برابر مساحت کانادا يا چين يا ايالات متحده آمريکا است. اين کشور در عرض هاي بالاي جغرافيايي واقع شده و بيشتر مناطق کشور، سردسير و کم بارش است. به همين دليل بيشتر مناطق اين کشور (به ويژه سرزمين بزرگ سيبري) خالي از سکنه هستند و کشاورزي در اين مناطق ميسر نيست. مركز روسيه، شهر مسکو است که در باختر و بخش اروپايي کشور است.
روسيه حدود 142 ميليون نفر جمعيت دارد و در رتبه نهم جهان قرار گرفته است. تراکم جمعيت روسيه 3/8 نفر در هر کيلومتر مربع است که از پايين ترين نرخ‌هاي تراکم جمعيت در جهان است. بيشتر جمعيت روسيه در غرب اين کشور (بخش اروپايي) زندگي مي‌کنند. حدود 80 درصد (115 ميليون نفر) از مردم روسيه از نژاد روسي هستند و ٢٠ درصد باقي مانده نژادهايي مانند تاتار، اوکرايني، چوواش، چچني، ارمني، ترک، داغستاني، مغول، آواري، اينگوش، چرکس، بالکار، اوستيايي، آذري، گرجي و ... را شامل مي‌شوند.
روسيه 21 جمهوري خودگردان دارد که بيشتر در جنوب باختر کشور (قفقاز شمالي) قرار دارند، که برخي از آنها مانند داغستان، تا 200 سال پيش جزئي از ايران بوده اند.
روسيه تا پيش از قرن هجدهم ،حکومت نيرومندي در خاور اروپا محسوب نمي‌شد؛ تا اينکه در آغاز قرن 18 ميلادي و با اقدامات تزار پتر بزرگ براي غربي کردن و گسترش ارضي روسيه، به يک امپراتوري پهناور و نيرومند تبديل شد.
در سال 1296 هجري خورشيدي (1917) انقلاب کمونيستي در اين کشور به وقوع پيوست و نام کشور به "اتحاد جماهير شوروي" تغيير يافت. در سال 1370 (1991) نيز شوروي پس ازيك جنگ سرد طولاني با غرب، فروپاشيد و فدراسيون روسيه به جاي آن نشست.
اقتصاد روسيه صنعتي و وابسته به منابع بزرگ انرژي اين کشور به ويژه گاز است. راه‌هاي ترابري اين کشور نيز از اهميت خاصي برخوردار است. روسيه با توليد ناخالص داخلي 1289 تريليون دلار، هفتمين اقتصاد بزرگ جهان است و بر پايه سرمايه داري و خصوصي سازي استوار است که اين موضوع پس از فروپاشي شوروي و رهايي از اقتصاد دولتي و سوسياليستي انجام شد.
اقتصاد سلامت
شاخص‌هاي سلامت کشور روسيه
در دوره تزارها، اکثريت جمعيت روسيه را کشاورزان فقير روستايي تشکيل مي دادند.
در سال 1861 نظام رعيتي در روسيه از ميان برداشته شد، ولي تاثير چنداني بر بهبود شرايط کشاورزان نداشت. سه سال بعد، در سال 1864، بخشي از اصلاحات ليبرال، به عنوان مراقبت‌هاي پزشکي عمومي و ديگر خدمات اجتماعي براي فقراي روستاها تحت نظارت انجمن هاي استاني شکل گرفت.
تعداد زيادي ايستگاه هاي پزشکي ايجاد شدند که در آنها يک پزشک و تعدادي نيروي کمکي مشغول فعاليت بودند.
تامين مالي خدمات ارائه شده به مردم، از طريق ماليات صورت مي گرفت و به صورت رايگان به مردم ارائه مي شد.
در سال 1890 نزديک به 16 درصد پزشکان روسيه تحت نظارت انجمن هاي استاني فعاليت مي‌كردند.
در سال 1913، تعداد ايستگاه هاي پزشکي ايجاد شده به 4367 و تعداد تخت هاي بيمارستاني روسيه به 49087 رسيد. اين شبکه با اينکه تمام جمعيت 80 ميليوني آن زمان روسيه را تحت پوشش قرار نمي داد؛ ولي پايه و مبناي خوبي براي شبکه اي بود که سال هاي بعد نظام شوروي آن را به وجود آورد.
در آن شبکه نيز خدمات پزشکي توسط مختصصين مراقبت هاي پزشکي که از حکومت حقوق دريافت مي‌کردند، به صورت رايگان به مردم ارائه مي شد.
در راستاي فرآيند صنعتي شدن کشور روسيه، شهرنشيني در اين کشور توسعه پيدا کرد.
در سال 1912 بيمه اجتماعي به شيوه بيسمارکي براي استفاده پزشکي و بيماري ها ايجاد شد و 20 درصد کارگران صنعت را تحت پوشش قرار داد.
در آن زمان تمرکز اصلي دولت بر سلامت عمومي، بهداشت و کنترل بيماري هاي واگير بود و توجه کمتري به ارائه خدمات درماني داشت.
به همين دليل تسهيلات پزشکي و تعداد کارکنان حوزه سلامت جوابگوي نيازهاي جامعه نبودند، به عنوان مثال در سال 1913 به طور متوسط براي هر 6900 نفر در روسيه تنها يک پزشک وجود داشت.
همچنين براي هر 1000 نفر به طور ميانگين 3/1 تخت بيمارستاني وجود داشت و اين تسهيلات به صورت غيريکنواخت در روسيه توزيع شده بودند.
در ابتداي قرن بيستم، بسياري از تسهيلات پزشکي بر اثر جنگ ها خراب شده و بيماري هاي واگير شيوع پيدا کرده بود.
برنامه ريزي هايي براي ساخت مجدد اين تسهيلات انجام شد که از آن جمله مي توان به اصول مراقبت هاي سلامتي سماشکو[1] اشاره کرد که نظام سلامت شوري بر اساس آن طرح ريزي شد.
اصول مراقبت هاي سلامتي سماشکو عبارتند از:
مسئوليت دولت براي سلامت؛
دسترسي همگاني به خدمات رايگان؛
رويکرد پيشگيرانه به بيماري هاي اجتماعي؛
مراقبت هاي تخصصي با کيفيت؛
ارتباط نزديک ميان علم پزشکي و حرفه پزشکي؛
تداوم ارائه خدمات ميان خدمات پيشگيرانه، درماني و توانبخشي.
[1] Semashko
بر پايه اين اصول، حکومت يک نظام سلامت منحصر به فرد را بوجودآورد که خدمات پزشکي را به صورت رايگان به تمام افراد جامعه ارائه مي کرد.
از سال 1920 به بعد کنترل و پيشگيري بيماري هاي واگير در روسيه مورد توجه ويژه اي قرار گرفت.
پس از آن واحدهاي بهداشتي کوچکي ايجاد شدند که بعد از چند سال ايستگاه هاي بهداشت و بيماري هاي واگير را تشكيل دادند.
طي اولين برنامه 5 ساله در سال 1928، وزارت سلامت تلاش هاي فراواني را جهت سازماندهي ارائه خدمات سلامتي در قالب ايجاد پلي کلينيک ها براي کشاوزان و کارگران صنعتي و همچنين تاسيس مدارس و دانشکده هاي پزشکي به منظور توسعه نيروي کاري بخش سلامت انجام داد.
در سال 1937 صندوق هاي بيمه اجتماعي منسوخ شدند و بيمارستان ها، داروخانه ها و ساير تسهيلات پزشکي نيز تحت مالکيت استان ها قرار گرفتند.
همچنين مراقبت هاي سلامتي موازي براي برخي صنايع خاص (معدن، صنايع سنگين، حمل و نقل و ...) و وزارتخانه هاي ديگر (دفاع و ...) به وجود آمدند.
بعد از جنگ جهاني دوم، تمرکز اصلي دولت بر بازسازي و توسعه ظرفيت هاي انساني و فيزيکي و ايجاد دسترسي يکسان همگان به خدماتي سلامتي قرار گرفت.
با افزايش شيوع بيماري هاي واگير، مراقبت هاي درماني در کنار خدمات پيشگيرانه به مردم ارائه مي شد. از نتايج برنامه هاي پيشگيرانه، مي‌توان به افزايش تعداد تخت هاي بيمارستاني براي جداسازي افراد بيمار و برنامه معاينه هاي ساليانه براي همه افراد اشاره کرد.
اکثر اصلاحات انجام شده در روسيه از گذشته تاکنون حول موضوعاتي چون اعتبارات مالي، کارآيي و تمرکز زدايي صورت گرفته است.
اصلي ترين اصلاح انجام شده در نظام سلامت روسيه، معرفي بيمه اجباري سلامت ملي براي تکميل نظام تامين مالي بر پايه ماليات مي باشد.
همچنين اصلاحاتي که در حوزه آموزش مختصصين عمومي، استقلال مديريتي بيمارستان ها و پلي کلينيک ها، حقوق و دستمزد کارکنان و برنامه ريزي و تنظيم انجام شده است مورد حمايت جدي وزارت سلامت قرار گرفته اند.
سير کلي تحولات تاريخي و اصلاحات انجام شده در نظام سلامت روسيه
ساختار تشكيلاتي نظام سلامت روسيه
تا سال 1991،مسئوليت مراقبت سلامت به وزارت سلامت اتحاديه جماهير شوروي سپرده شده بود كه مديريت و تخصيص منابع آن از طريق وزارتخانه هاي بهداشت، 15 ايالت اتحاديه جماهير شوروي از جمله روسيه انجام مي شد.
نظام مراقبت بهداشتي روسيه تحت نظارت وزارت بهداشت جمهوري سوسياليستي روسيه قرار داشت و بيش از 85 درصد قلمرو اتحاديه جماهير شوروي را شامل مي شد. با وجود وسعت قلمرو اين نظام ، سهم كوچكي در تدوين سياست ها را بر عهده داشت.
دپارتمان هاي حوزه وزارت كل شوروي شامل موارد زير بودند:
1- خدمات درماني سلامت؛
2- مراقبت هاي سلامت مربوط به مادران و فرزندان؛
3- آموزش هاي پزشكي و پرستاري؛
4- خدمات بهداشتي عمومي.
وزارت بطور مستقيم بر همه خدمات پزشكي و موسسات (عمدتا تخصصي و تحقيق محور) نظارت داشت و موسسات تحقيقات در مورد بيماري ها و دانشگاه هاي علوم پزشكي را نيز مديريت مي كرد. اين ساختار در سطح وزارتخانه هاي هر جمهوري هم بطور وسيعي تكرار شده است.
مسير اصلي تحويل خدمات پزشكي از طريق ساختارهاي دولت محلي بطور غيرمستقيم هدايت مي شد.
مقامات بهداشت هر شهر مديريت بيمارستان ها و پلي كلينيك هاي شهر را بر عهده داشتند.
دولت هاي منطقه اي و جمهوري هاي خود مختار مديريت بيمارستان هاي مربوط به خدمات سطح دوم و سوم را بر عهده داشتند و خدمات بيمارستاني را به صورت مرکزي ارائه مي کردند.
سازمان كنوني سيستم پزشكي روسيه
فدراسيون روسيه به لحاظ اداره به سه قسمت تقسيم شده است:
سطح فدرال، سطح منطقه اي شامل 21 جمهوري، 11 جمهوري خود مختار و شهرهاي مسكو و سن پترزبورگ و سطح شهري که شامل شهرها و شهرك ها و روستاها مي باشد. شهرها بر مبناي اندازه شان به يك يا چند ريون تقسيم مي شوند.
در پي تمركز زدايي از سيستم مديريتي روسيه و فروپاشي شوروي، نظام خدمات سلامتي آن کشور نيز غيرمتمرکز شده است.
نظام خدمات سلامت از ساختار اجرايي كشور تبعيت كرده و به سطح هاي اجرايي فدرال، منطقه اي و شهري تقسيم بندي شده است.
بر اساس قانون اساسي فدراسيون روسيه، دولت بايد مسئول تدوين و حمايت از حقوق شهروندي و انساني و آزادي باشد و سطوح فدرال و منطقه اي بطور مشترك (با مشاركت همديگر) مسئول هماهنگي موضوعات مربوط به خدمات سلامتي مي باشند.
قانون موارد زير را به عنوان مسئوليت هاي دولت فدرال تعريف مي كند:
-حمايت از حقوق انساني و شهروندي و آزادي‌هاي افراد در حوزه سلامت؛
-تدوين و سياست هاي فدرال براي حفاظت از سلامت شهروندان؛
-تدوين و اجراي برنامه هاي فدرال در مورد توسعه مراقبت هاي پيشگيرانه، ارائه خدمات سلامتي، آموزش هاي عمومي و موضوعات مرتبط با سلامت شهروندان؛
-تعيين درصد مخارج مربوط به خدمات پزشكي در بودجه فدرال و تدوين سياست مالي (از جمله معافيت هاي مالياتي، عوارض و ديگر پرداخت هاي بودجه) در رابطه با حفظ سلامت؛
- مديريت دارايي هاي فدرال براي حفظ سلامت ؛
-استقرار يك نظام حسابداري و آماري گيري فدرال در حوزه حفظ سلامت؛
-توسعه معيارهاي رايج و برنامه هاي آموزش فدرال براي آموزش پزشكي و داروسازي و تعيين ليست تخصص هاي مورد نياز در مراقبت هاي سلامت؛
-استقرار استاندارد كيفيت مراقبت هاي پزشكي و نظارت بر اجراي آنها؛
-توسعه و تصويب برنامه اي پايه براي بيمه اجباري سلامت و وضع تعرفه هاي بيمه اي؛
- تعريف منافع گروههاي جمعيتي خاص در بهره مندي از مراقبت اجتماعي، سلامتي و خدمات دارويي؛
-سازمان دهي «مركز» مراقبت هاي بهداشت عمومي؛
- توسعه و تصويب قوانين بهداشتي فدرال، نرم ها و استاندارد هاي بهداشتي؛
-هماهنگ كردن فعاليت مقامات دولتي و بخش اجرايي، بخش هاي اقتصادي و بخش خصوصي؛
-استقرار و پايش فرايند هاي تخصص پزشكي؛
-استقرار فرايندهاي صدور مجوز فعاليت هاي دارويي و پزشكي.
همچنين قانون گذار مسئوليت هاي مناطق را نيز بصورت زير تعريف مي كند:
-افزايش و تخصيص بودجه‌هاي منطقه اي؛
-تامين مواد فني (تجهيزات و مواد تخصصي) براي مراكز مراقبت پزشكي تحت مالكيت منطقه؛
-تصويب برنامه هاي بيمه هاي اجباري سلامت منطقه اي؛
-هماهنگي فعاليت هاي مراكز دولتي و بخش خصوصي و شهري در حوزه سلامت؛
-ايجاد حمايت هاي اضافي براي گروههاي جمعيتي خاص دريافت كننده مراقبت سلامتي، اجتماعي و خدمات دارويي؛
-سازماندهي و هماهنگي آموزش پرسنل حوزه سلامت؛
-صدور مجوز فعاليت پزشكي و دارويي در حوزه مناطق.
سرانجام قانون گذار مسئوليت هاي زير را براي سطح شهري تعريف مي كند:
-سازمان دهي، نگهداري و افزايش تسهيلات و مراقبت هاي سلامت شهري؛
-تضمين مناسب بودن سطح بهداشتي جمعيت؛
-افزايش بودجه محلي براي مخارج مراقبت هاي سلامتي.
با توجه به دقت تعيين فعاليت هاي سطح فدرال نسبت به سطح منطقه اي و همچنين سطح منطقه‌اي نسبت به شهري، مي توان گفت قانون گذاري در سطح شهري قدري مبهم است.
در نوامبر 1991، بعد از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، فدراسيون روسيه، وزارت سلامت و صنعت پزشكي جديدي را بنيان گذاشت.
در همين سال، بخش علوم پزشكي روسيه كه مسئول تحقيقات پزشكي بود، بعنوان انجمن علوم پزشكي روسيه بصورت يك سازمان مستقل سازماندهي شد.
اين وضعيت مستقل جديد شامل مسئوليت براي موسسات تحقيقاتي بيماري‌هاي خاص، مراكز منطقه اي براي مراقبت‌هاي بهداشتي و بيماري هاي فراگير و بعضي از موسساتي كه در مورد بيماري هاي همه گير فعاليت مي‌كنند، تنها تغيير اساسي در ساختار وزارتخانه اي بود.
در آگوست 1996، بار ديگر واحد پايش بهداشت و بيماري هاي واگير بصورت يك دپارتمان به وزارت سلامت ملحق شد. در واقع تلاش ها براي يكپارچه كردن وزارت تامين اجتماعي در سيستم حمايت سلامت كار گذاشته شد و وزارت تامين اجتماعي به وزارت كار ملحق شد .
نظام سلامت روسيه
ساختار تشكيلاتي وزارت سلامت
سطح فدرال وزارت سلامت: وزارت سلامت در سطح بالاترين سطح اجرايي است كه توسط وزيري اداره مي‌شود كه توسط نخست وزير تعيين شده و مورد تاييد مجلس قرار مي گيرد. وزارت سلامت، بدنه سياست گذار مركزي براي فدراسيون روسيه است و در بازبيني كار و تصميمات محول شده به بخش ها نقش جزئي دارد.
مهم ترين مسئوليت هاي رسمي وزارت شامل موارد زير است:
- توسعه و اجراي سياست هاي دولتي در مراقبت سلامتي؛
- توسعه و اجراي برنامه هاي سلامت فدرال، از جمله پيش قدمي در زمينه ديابت، سِل، ترويج سلامت، آموزش سلامت و پيشگيري از بيماري ها؛
- تهيه گزارش هاي قانوني و ارائه آن به دولتي؛
- اداره تسهيلات سلامتي فدرال؛ دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه
- مراقبت از مادر و فرزند
- توسعه صنعت پزشكي
- تداركات بهداشتي و پزشكي براي صنايع انرژي هسته و ديگر صنايع خطرناك
ساختار سازماني وزارت سلامت فدرال (سال 2002)
تامين بودجه‌ي وزارت سلامت، توسط وزارت اقتصاد صورت مي‌گيرد و براي تأمين مالي موسسات تحقيقاتي و علمي، فعاليت هاي كلينيكي، انجمن علوم پزشكي، مراكز علمي و مدارس پزشكي استفاده مي شود.
تسهيلات پزشكي فدرال 4درصد كل ظرفيت تخت هاي بيمارستاني در فدراسيون روسيه را بر عهده دارد. در حال حاضر سطح فدرال سيستم وزارت سلامت، تنها بخش كوچكي از كل منابع عمومي موجود در مراقبت هاي سلامت را در كنترل دارد (حدود 50 درصد)
سطح منطقه اي
واحدهاي اجرايي در اين سطح، مراقبت هاي سلامتي منطقه اي را مديريت مي كنند. قبل از تصويب قانوني كه در سال 1993 و با هدف ايجاد و استقرار يك نظام بيمه اجباري سلامت صورت گرفت، دولت هاي منطقه اي كنترل كاملي بر اعتبارات منطقه اي مربوط به مراقبت سلامتي داشتند. با اجراي قانون بيمه اجباري سلامت بخشي از اين كنترل به صندوق هاي بيمه اجباري سلامت واگذار شد.
به دليل پياه سازي ناكامل نظام بيمه سلامت، هم اكنون دولت هاي محلي و منطقه اي، كنترل بودجه هاي عمومي مربوط به مراقبت سلامت را در اختيار دارند و نقش مهمي در مديريت آن ايفا مي كنند. مناطق بايد در راستاي برنامه هاي فدرال حركت كنند، بخصوص در مواردي كه تمركز روي كنترل شرايط و بيماري‌هاي عفوني تعريف شده است كه اولويت اجتماعي بالايي دارند ولي نبايد به وزارت سلامت گزارش دهند.
با تمركز زدايي که در سال 1990 انجام شد، آنها از استقلال قابل ملاحظه اي در واحدهاي اجرايي شان برخوردار شدند. بعضي از دپارتمان هاي سلامت هاي منطقه اي در تنظيم برنامه هاي اصلاحي و کنترل کيفيت خدمات نقش ايفا مي کنند.
در تامين خدمات، تسهيلات سطح منطقه اي بطور نمونه شامل 1000 تخت بيمارستاني عمومي براي افراد بالغ و 400 تخت بيمارستاني براي كودكان، با امكاناتي براي بيماران سرپايي و بستري مي باشد.
علاوه بر اين، سطح يادشده شامل موسسات تخصصي پزشكي براي بيماري‌هاي عفوني، سل و بيماري هاي رواني و ديگر موسسات و همچنين ٢٥ درصد بهداري ها و حدود 70 درصد مراكز تشخيص بيماري مي باشد.
سطح شهري
در بسياري از شهرهاي بزرگ‌تر، مقامات سطح شهري در فرايندهاي اصلاحات بطور گسترده مورد استفاده قرار مي گيرند، در حالي كه در مناطق روستايي وظايف مقامات سلامت به سمت مديريت بيمارستان مركزي منطقه حركت مي كنند.
طبق قانون سال 1995 ( اصول سازمان هاي محلي مردم نهاد در فدراسيون روسيه)، دولت‌هاي سطح شهري موظف به ارائه گزارش به دولت هاي سطح فدرال يا منطقه اي نيستند، اگر چه آنها بايد بر اساس دستورات وزارت فعاليت نمايند.
اين مساله مشكلي را به سياست سلامت تحميل كرد؛ چرا كه نهادهاي متولي در سطح شهرها موظف نيستند مطابق با سياست ها يا اصلاحات سلامت در سطح منطقه اي فعاليت كنند و تنها متعهد به خدمات مراقبت هاي سلامت در حوزه اختيارات قانوني شان مي باشند.
ريون‌هاي شهري معمولا داراي يك بيمارستان شهري چند تخصصه براي افراد بالغ با حدود 250 تخت و بيمارستان شهري براي كودكان با حدود 200 تخت مي باشند.
بعلاوه، بيمارستان هايي براي مراقبت هاي اورژانسي و بيمارستان هاي تخصصي 700 تختي براي بيماري هاي عفوني و سل، زايشگاه ها، بيمارستان هاي رواني و بهداري ها، پلي كلينيك هاي مستقل و مراكز تشخيص بيماريها در اين سطح قرار دارند.
در مورد ريون هاي روستايي موسسات معمولا شامل يك بيمارستان مركزي با تقريبا 250 تخت هستند و بعضي از ريون‌ها نيز ممكن است بيمارستان هاي كوچكتري با حدد 100 تخت داشته باشند.
نظام مراقبت هاي سلامت موازي
نظام مراقبت هاي سلامت شامل وزارتخانه هايي به غير از وزارت سلامت مي باشند كه مانند سازمان‌هاي عمومي بطور سنتي خدمات مراقبت سلامت را به طور اختصاصي براي كارمندان و خانواده هايشان فراهم كرده اند.
وزارت دفاع، راه آهن، كشتيراني، و ... داراي شبكه هايي از پلي كلينيك هستند كه تعدادي از آنها تسهيلاتي را براي بستري كردن بيماران در اختيار دارند.
خدمات مراقبت هاي سلامتي از اين نوع، معمولا كيفيت بالاتري دارند. در مورد 18 سازمان غير نظامي موازي، اعتباراتي از بودجه فدرال و از طريق وزارت اقتصاد تامين مي شود. در مورد سازمان هاي نظامي/ امنيتي، اعتبارات با تركيبي از بودجه فدرال و منابع خارج از بودجه كه در آمارهاي رسمي به آنها اشاره نشده است، تامين مي‌گردد. بنابراين اطلاعي از ميزان دقيق اين اعتبارات در دست نيست.
بعلاوه سازمان‌هاي عمومي بزرگ، با دادن مكان به ارائه دهندگان خدمات سلامتي و تامين مالي فعاليت هايشان را ادامه مي دهند؛ اگرچه در مورد صنايعي كه با مشكلات مالي روبرو هستند گرايش آنها به سمت حذف خدمات مراقبت هاي سلامتي از مسئوليت خود متمايل شده است.
نظام مراقبت هاي سلامت موازي داراي 15 درصد امكانات درمان سرپايي و در حدود 6 درصد امكانات درماني با قابليت بستري مي باشد.
هماهنگي هايي ميان نظام هاي تامين كننده شهري و منطقه اي ايجاد شده و نظام هاي وزارتي نيز در اين محدوده قرار گرفته‌اند.
اين هماهنگي بر پايه قراردادهايي ميان صندوق هاي بيمه اجباري سلامت منطقه اي و تسهيلات خدمات سلامتي بنا نهاده شده است.
بيشتر تسهيلات نظام مراقبت هاي سلامت موازي (حتي خدمات امنيتي فدرال يا بيمارستان به عنوان يكي از سيستم هاي موازي اختصاصي در نظر گرفته شده است)، قراردادهايي با صندوق هاي بيمه اجباري سلامت براي تدارك خدمات براي افراد تحت پوشش منعقد مي کنند.
بعلاوه امكان دسترسي به بيشتر اين خدمات بر اساس قيمت هاي آزاد (زماني كه بيمار هزينه درمان را خود مي پردازد يا از طريق بيمه هاي خصوصي پرداخت مي‌كند) وجود دارد. به هرحال هزينه بالاي اين خدمات مانع از استفاده گسترده از آن مي شود.
انجمن علوم پزشكي روسيه
با استقلال فدراسيون روسيه در سال 1991، آكادمي علوم پزشكي شوروي به انجمن علوم پزشكي روسيه تغيير نام داد؛ ولي مسئوليت تحقيقات پزشكي همچنين استقلال خود را از وزارت بهداشت فدرال حفظ كرد.
تامين مالي اين انجمن توسط بودجه فدرال صورت مي‌گيرد و تخصيص‌هاي مربوط به پژوهش خود را از وزارت اقتصاد به همراه وزارت آموزش و تخصيص هاي مربوطه به فعالتي هاي كلينيكي خود را نيز از وزارت بهداشت دريافت مي كند.
جدايي تحقيقات از آموزش انعكاس اين ديدگاه است كه پزشكان، تكنسين هايي هستند كه بدن انسان را سرپا نگه مي دارند، به شيوه اي كه يك مكانيك ماشين را سرپا نگه مي دارد. در واقع علوم و تحقيقات جايگاهي در آموزش و تعليم پزشكان ندارند.
وزارتخانه هاي مرتبط با نظام سلامت روسيه
در اكثر كشورها، وزارت اقتصاد به عنوان تعيين كننده سطوح اعتبارات، نقش اساسي در نظام سلامت ايفا مي كند؛ اگر چه حتي در شوروي نيز تخصيص بودجه‌هاي مستقيم دولت مركزي بخش كوچكي از اعتبارات مورد نياز نظام سلامت را تشكيل مي دهد.
وزارت اقتصاد بودجه ريزي ملي را انجام داده و سطوح هزينه اي دولت محلي را مشخص و ابلاغ مي كند. همچنين دپارتماني دارد كه با همه موضوعات تامين مالي خدمات سلامتي از جمله سطح مشاركت هاي بيمه سلامت مرتبط است. علاوه بر اين منابع مالي برنامه هاي مراقبتي براي گروههاي بيماران خاص و انواع مشخص مخارج سرمايه اي را از منابع فدرال تامين مي کند.
وزارت تامين اجتماعي كه براي حمايت از منافع اقشار آسيب پذير بوجود آمده، در وزارت كار ادغام شده است و وزارت كار و تامين اجتماعي را بوجود آورده اند كه در ارتباط نزديك با وزارت بهداشت كار مي كنند.
اين وزارتخانه در حال حاضر مسئوليت مراقبت اجتماعي (همراه با وزارتخانه هاي صنايع/ تجارت) و اقدامات در حوزه سلامت و حمايت از افراد جامعه را بر عهده گرفته است. وزارت كار نيز سطح حقوق دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه
شرکت هاي بيمه
ديگر مشخصه اصلي قانون اصلاحي مراقبت هاي سلامتي، استقرار يک پرداخت كننده ثالث مستقل براي پرداخت هزينه هاي مراقبت هاي سلامتي به نمايندگي از بيماران مي باشد. اين پرداخت كنندگان مي تواند به دو صورت سازمان هاي مستقل و شعب صندوق هاي بيمه منطقه اي وجود داشته باشند.
شركت هاي بيمه اعتبارخود را از صندوق هاي منطقه اي تحت قرارداد و بر اساس سرانه دريافت مي كنند تا اين اعتبارات را در اختيار ارائه دهندگان انتخاب شده طرف قرارداد و به منظور تشويق رقابت بين آنها جهت ترويج مراقبت هاي با هزينه كم و كيفيت بالا قرار دهند. بر اين اساس نقش آنها رصد نحوه استفاده، كيفيت خدمات و تامين مالي است و انتظار مي رود تا به سمت ترويج مراقبت هاي اساسي و اقدامات پيشگيرانه پيش روند. همچنين اين شركت ها مي توانند بيمه هاي داوطلبانه (اختياري) را نيز فراهم كنند.
تا اواخر سال 1990 نظام بيمه اجباري سلامت متشكل از صندوق بيمه فدرال و 89 صندوق بيمه منطقه اي، 1175 شعبه صندوق بيمه منطقه اي (كه 478 تاي آنها بصورت بيمه گر فعاليت مي كردند) و 415 شركت بيمه‌اي بود. هم اكنون قريب به 300 شركت بيمه اي عضو نظام بيمه اجباري سلامت بوده و در تعداد اين شركت ها به دلايلي از قبيل ورشكستگي و ادغام در يکديگر روندي کاهشي وجود دارد.
از اواخر سال 1980 مجوز بيمه هاي خصوصي نيز داده شد و تعداد زيادي سازمان‌هاي بيمه مستقل در اين حوزه شروع به فعاليت کرده اند.
اجراي قانون بيمه سلامت با چالش هاي متعددي مواجه شده است. در واقع اين قانون بطور ناقص اجرا مي شود و تغييرات گسترده اي در الگوهاي تامين مالي بوجود آورده است. در 16 درصد مواقع پرداخت كننده طرف سوم، صندوق منطقه اي و در 9 درصد، طرف سوم، شبه صندوق منطقه اي است. به عبارت ديگر در شهرها شركت هاي بيمه و شعبه هاي صندوق هاي منطقه اي بعنوان پرداخت كننده طرف سوم فعاليت مي كنند.
مدل رقابتي و بر پايه بازار، تنها در مورد خاص بوجود آمد و افزايش منابع مالي و بهبود كارايي به ميزان مورد انتظار، محقق نشده است. بحث هايي در مورد نقش آتي متصديان بيمه در جريان است ؛ چراكه آنها به عنوان آژانس هاي بوروكراتيك حدود منابع را تعيين مي‌کند كه مي‌تواند كارايي در مكانيزم تامين مالي را در پي داشته باشد.
بخش خصوصي
ارائه خدمات توسط بخش خصوصي كه به لحاظ قانوني مجاز است، تنها توسعه اندکي در بخش سلامت داشته است.
بخش سلامت در برنامه هاي خصوصي سازي سريع گنجانده نشده است؛ چراكه تسهيلات و خدمات دهندگان مراقبت پزشكي نبايد به موسسات انتفاعي تبديل شوند تا بتوان به اصول برابري و دسترسي برابر به خدمات سلامت براي تمام افراد جامعه دست يافت.
بيمارستان ها به سازمان ها و فراهم كنندگان بيمه اختياري سلامت كه پرداخت كننده هزينه هاي سلامت هستند، ارائه خدمات را بر عهده دارند و مالكيت بيمارستان‌ها بطور اختصاصي در اختيار دولت باقي مي‌ماند. ابهام قانوني در ارتباط با تضمين امتياز خريداري شده از دولت به عنوان مانع بزرگي براي حركت به سمت مالكيت خصوصي مطرح است.
بخش خصوصي در حوزه هايي مثل اقلام دارويي، دندانپزشكي، چشم پزشكي بخوبي توسعه پيدا كرده است. اقلام دارويي(غيرضروري) که بايد توسط داروخانه فروخته شود، يكي از اولين بنگاه هاي بخش سلامت مي باشد كه نيازمند خصوصي سازي است.
همچنين بيشتر تعرفه هاي خدمات دندانپزشكي آزاد بوده و فراهم كنندگان اين خدمات عمدتا بخش خصوصي هستند. از ديگر حوزه هايي كه تسهيلات بخش خصوصي در حال رشد مي باشد مي توان به مراكز تشخيص بيماري، توان بخشي و خدمات سلامت سرپايي خصوصي در مورد بعضي تخصص ها اشاره كرد. در حال حاضر پيش نويس قانوني تحت بررسي است كه آئين نامه هاي مربوط به فعاليت پزشكي خصوصي را مورد توجه قرار مي دهد.
گروه هاي حرفه‌اي
در اتحاديه جماهير شوروي حوزه گسترده اي از انجمن هاي حرفه اي و عملي وجود داشت، اما آنها هرگز بصورت نهادهايي با استقلال حقيقي شكل نگرفتند.
بعد از تشكيل فدراسيون روسيه ضرورت تشكيل نهادهاي فوق با استقلال و اختيار بيشتر بوجود آمد.
انجمن پزشكي روسيه به عنوان نهادي كه ديدگاه هاي حرفه اي در موضوعات مرتبط با سياست گذاري سلامت ابراز مي كرد، بوجود آمد. برنامه‌هايي براي تفويض بعضي از اختيارات و وظايف وزارات سلامت در حوزه هايي كه مربوط به فعاليت هاي حرفه‌اي است، به اين سازمان وجود دارند. از جمله آنها مي توان به آموزش فارغ التحصيلان، صدور گواهي، استانداردهاي حرفه اي، تضمين كيفيت و دستمزدها اشاره كرد.
علاوه بر اين، انجمن هايي متشكل از پزشكان با تخصص هاي خاص نيز وجود دارند. بطور مشابه براي پزشكان ورود به امور سياسي معمول بوده و وزير سلامت و معاونانش نيز هميشه از متخصصين پزشكي هستند كه اين امر دسترسي متخصصين پزشكي به تصميم گيريان را تضمين مي كند.
بخش داوطلبانه
هنوز هم بخش داوطلبانه يا غير دولتي توسعه نيافته است و با خصومت هايي از طرف آژانس هاي دولتي و نيز ابهاماتي در وضعيت جايگاه قانوني اش روبرو است.
در گذشته، سازمان هاي خيريه عملكرد شفافي در زمينه مالي نداشته اند و سوء استفاده‌هاي زيادي در اين سازمان ها اتفاق مي افتاد. قوانين فدرال «فعاليت هاي خيريه و سازمان هاي خيريه» (دسامبر 1995) چارچوب شفاف تري را براي اين بخش وضع كردند؛ اما ابهامات در مورد مسئوليت ها، وضعيت مالياتي فعاليت هاي تجاري و آيين نامه ها همچنان وجود دارد. با اين حال سازمان هاي غير دولتي توسط آژانس هاي بين المللي تشويق شده اند.
اگرچه آنها تمايلي به ارائه خدمات ندارند؛ اما نقششان بعنوان حاميان گروه هاي خاصي از افراد در حال افزايش است. انجمن هاي مشخصي از بيماران مانند انجمن ديابتي‌ها شكل گرفته است كه در زمينه حمايت از منافع اعضايشان فعاليت مي كنند.
اگرچه بخش اعظمي از ساختار نظام مراقبت سلامت شوروي باقي مانده است؛ اما اصلاحات عميق سازماني بويژه در ايجاد صندوق هاي منطقه اي و فدرال بوجود آمده است. مسائل مربوط به انعطاف ناپذيري و تمركز گرايي شديد مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ ولي همچنان مشكلاتي در خصوص عمليات ساختارهاي جديد و روابطشان با يكديگر وجود دارد. علاوه بر عدم وجود هماهنگي بين مراجع مسئول، مسلما در بعضي از مناطق دور دست، شكاف‌هايي نيز در اختيارات و پاسخ‌گويي بخش سلامت وجود دارند.
جهت‌گيري اصلاحات آتي در ساختار سازماني مبهم بوده و ممكن است كه ارائه خدمات سلامت همرديف تامين اجتماعي و تحت نظر وزارت كار به جاي وزارت سلامت قرار گيرد. همچنين درخواست هاي متضادي از سمت مناطق وجود دارد كه بعضي از آنها خواستار استقلال بيشتري هستند. اين در حالي است كه بعضي ديگر بازگشت به مدل سازماني متمركز تري را خواستار هستند. تمام برنامه هاي آتي سرمايه گذاري در مديريت و آموزش اداري را شامل خواهد شد تا در راستاي ارائه خدمات سلامت كاراتر حركت كند.
تقسيم نقش هاي نظام سلامت روسيه
در يك نگاه
توليت
توليت عمدتا توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
يکي از معاونين اول وزير (پايش بهداشت و بيماري هاي واگير) مسئوليت هوشمندسازي و ارزيابي نظام سلامت را بر عهده دارد.
تامين مالي
تامين مالي خارج از وزارت سلامت انجام مي شود.
مديريت منابع انساني
مديريت منابع انساني توسط وزارت سلامت با همکاري وزارت کار و تامين اجتماعي انجام مي‌شود.
مديريت دانش و اطلاعات
نيازسنجي دانش، تحقيقات و اطلاعات توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
توليد دانش خارج از وزارت سلامت توسط انجمن علوم پزشکي روسيه انجام مي شود.
مديريت تجهيزات و داروها
انتخاب داروها و تجهيزات توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
وزارت سلامت مسئوليت نظارت و تضمين کيفيت دارو و تجهيزات را بر عهده دارد.
در شرايط ضروري وزارت سلامت وظيفه تهيه داروهاي مورد نياز را دارد.
مدريت عرضه داروها و تجهيزات پزشکي بر عهده وزارت سلامت مي باشد.
مديريت مصرف داروها نيز توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
تامين خدمات
خدمات پيشگيرانه و سلامت افزايي تماما توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
وزارت سلامت ، ارائه کننده خدمات بوده و بخش خصوصي نيز با سرعت در حال توسعه است .
آموزش
تفکيک آموزش پزشکي از تحقيقات پزشکي
انجمن علوم پزشکي روسيه مسئوليت تحقيقات را بر عهده دارد.
دانشکده هاي پزشکي و پرستاري تماما دولتي بوده و زير نظر وزارت آموزش فعاليت مي کنند و تامين مالي آنهانيز توسط وزارت سلامت انجام مي شود.
دانلود پاورپوینت آشنایی با نظام سلامت روسيه
مروري بر نظام سلامت روسيه
30 تا 70 درصد پروژه | پاورپوینت | سمینار | طرح های کارآفرینی و توجیهی | پایان-نامه | پی دی اف مقاله ( کتاب ) | نقشه | پلان طراحی | های آماده به صورت رایگان میباشد ( word | pdf | docx | doc | )
