ساخت پاوپوینت با هوش مصنوعی
کم تر از 5 دقیقه با هوش مصنوعی کافه پاورپوینت ، پاورپوینت بسازید
برای شروع ساخت پاورپوینت کلیک کنید
شما در این مسیر هستید :خانه / محصولات /powerpoint / دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی (کد16315)
سفارش انجام پاورپوینت - بهترین کیفیت - کم ترین هزینه - تحویل در چند ساعت 09164470871 ای دی e2proir
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی (کد16315)
شناسه محصول و کد فایل : 16315
نوع فایل : Powerpoint پاورپوینت
قابل ویرایش تمامی اسلاید ها دارای اسلاید مستر برای ویرایش سریع و راحت تر
امکان باز کردن فایل در موبایل - لپ تاپ - کامپیوتر و ...
با یک خرید میتوانید بین 342000 پاورپینت ، 25 پاورپوینت را به مدت 7 روز دانلود کنید
هزینه فایل : 105000 : 54000 تومان
فایل های مشابه شاید از این ها هم خوشتان بیاید !!!!
دانلود پاورپوینت آشنايي با ادبيات و تاريخ از زمان پيدايش آثار مربوط به آن تا قرن چهارم هجري (کد16329)
دانلود پاورپوینت تجزیه و تحلیل تاثير مصوبات هيئت تنظيم بازار برق بر عملكرد بازيگران و پايداري شبكه (کد16325)
توضیحات محصول دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی (کد16315)
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
بیومکانیک فنون ورزشی
عنوان های پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی عبارتند از :
تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
The biomechanics of sports techniques
منبع درسی:
فصل اول
هدف کلی این فصل:
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
انواع حرکات
حرکات انتقالی
الف- حرکات انتقالی مستقیم الخط
ب ـ حرکت انتقالی منحنی الخط
حرکات دورانی
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
بیومکانیک فنون ورزشی
حرکات عام یا متداول
حرکات عام یا متداول
فصل دوم
هدف کلی این فصل:
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
کینماتیک (Kinematics):
مسافت:
مسافت در حرکات دورانی:
جابجایی
جابجایی در حرکات دورانی:
سرعت متوسط و بردار سرعت:
شتاب:
کمیتهای برداری و نرده‌ای
ترکیب دو بردار (برآیند دو بردار)
تجزیه یک بردار
فصل سوم
هدف کلی این فصل:
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات عمودی یا قائم:
ویژگیهای حرکات عمودی:
فصل چهارم
هدف کلی این فصل:
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
ویژگیهای حرکات پرتابی
معادلات مربوط به حرکات پرتابی:
فصل پنجم
هدف کلی این فصل:
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات دورانی (زاویهای):
کینتیک (Kinetics):
لختی (اینرسی):
جرم:
نیرو:
اندازه حرکت:
روشهای تعیین مرکز ثقل بدن
پایداری
حالتهای پایداری:
عوامل مؤثر در پایداری یک جسم
نیروی شناوری
مرکز شناوری
عوامل موثر بر شناوری:
نیروی کشش:
نیروی بالا برنده:
سطح کشش:
عوامل موثر در اندازه کشش:
تکه ها و قسمت های اتفاقی از فایل تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
The biomechanics of sports techniques
بیومکانیک فنون ورزشی
منبع درسی:
کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
تالیف: دکتر پرفسور جیمز جی هی
ترجمه دکتر نمازی زاده
انتشارات دانشگاه تهران
کتاب اناتومی کاربردی(فصلهای 2و4)
تالیف: دکتر پرفسور جیمز جی هی
ترجمه دکتر فراهانی، دکتر شجاع الدین
انتشارات دانشگاه پیام نور
فصل اول
انواع حرکت
هدف کلی این فصل:
آشنایی دانشجویان با انواع حرکات
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات انتقالی را تعریف کنند.
حرکات انتقالی مستقیم الخط را تعریف کنند.
حرکات انتقالی منحنی الخط را تعریف کنند.
حرکات چرخشی (دورانی) را تعریف کنند.
حرکات عام یا متداول را تعریف کنند.
انواع حرکات
انواع حرکات
حرکات انتقالی
حرکات انتقالی موقعی صورت می‌گیرد که جسم طوری حرکت کند که کلیه اجزاء آن دقیقاً مسافت یکسانی را در جهت و زمان مشابه طی کرده باشد. حرکات انتقالی به دو صورت مستقیم الخط و منحنی الخط صورت می‌گیرد.
الف- حرکات انتقالی مستقیم الخط
در حرکت انتقالی مسیر حرکت روی خط مستقیم است. مانند حرکت یک جسم روی یک سطح صاف و در مسیر مستقیم، یا حرکت اسکیت بازی که بدون تغییر وضعیت قسمتهای مختلف بدنش در مسیر مستقیم حرکت می‌کند.
ب ـ حرکت انتقالی منحنی الخط
در حرکت انتقالی منحنی الخط مسیر حرکت منحنی شکل است. مانند رچتر بازی که بدون اینکه قسمتهای مختلف بدنش تغییر وضعیت دهد در یک مسیر منحنی شکل سقوط می‌کند.
حرکات دورانی
حرکت دورانی یا چرخشی موقعی صورت می‌گیرد که جسم دریک مسیر دایره‌ای حول محوری در فضا طوری حرکت کند که کلیه اجزاء و قسمتهای آن در یک جهت و زمان مشابه جابجا شود.
در حرکت دورانی محور دوران ممکن است خود قسمتی از جسم (مانند حرکت دورانی دست در مفصل شانه) یا مجزا از جسم (مانند حرکت دورانی ژیمناست حول میله بارفیکس) باشد. اما در هر صورت در وضعیت عمود بر صفحه دوران می‌باشد.
حرکات عام یا متداول
حرکات عام در حقیقت ترکیبی از حرکتهای انتقالی و دورانی می باشد. مانند دویدن دو و میدانی که در آن حرکت خود ورزشکار از نوع انتقالی بوده و حرکت اندامهای وی از نوع دورانی می باشد.
حرکات عام یا متداول
حرکت دوچرخه سوار که در آن حرکات مچ پا، ساق پا و ران از نوع دورانی بوده و حرکت بالاتنه وی از نوع انتقالی است. حرکات ورزشکاران در محیطهای ورزشی عموماً از نوعاً می‌باشد.
فصل دوم
توصیف حرکات خطی
هدف کلی این فصل:
آشنایی دانشجویان با حرکت خطی و روابط مربوط به آن
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
مسافت و جابجایی را تعریف کنند.
سرعت متوسط و بردار سرعت متوسط را تعریف کنند.
مفهوم شتاب را بفهمند.
کمیتهای برداری و نرده ای را بشناسند.
روش محاسبه برایند دو بردار را یاد بگیرند.
مولفه های عمودی و افقی یک بردار را تعیین کنند.
معادلات مربوط به حرکات خطی شتابدار و بدون شتاب را بشناسند.
کینماتیک (Kinematics):
هر گاه ویژگیهای حرکت نظیر سرعت حرکت، مسافت، جابجایی و شتاب حرکت یک جسم را مورد مطالعه قرار می‌دهیم در حقیقت به کینماتیک می‌پردازیم. به عبارت دیگر، علم کینماتیک به بررسی ویژگیهای حرکت می‌پردازد.
مسافت:
همانطور که قبلاً عنوان شد، مسافت یکی از ویژگیهای حرکت بود و عبارتست از طول راه یا مسیری که یک جسم طی کرده است. به عبارت دیگر وقتی ورزشکاران از نقطه A به نقطه B تغییر مکان می‌دهد، مسافت طی شده توسط آن ورزشکار طول راه یا جاده‌ای است که توسط وی طی شده است.
دونده‌ای که دور پیست دو و میدانی مسابقه دوی 800 متر را انجام می‌دهد، اگر فرض کنیم که از نقطه استارت حرکت را شروع کرده و در نقطه پایان متوقف شود، مسافت طی شده توسط وی 800 متر است. مسافت یک کمیت نرده‌ای (غیربرداری) است که فقط اندازه آن ملاک است و واحدهای اندازه‌گیری آن معمولاً متر و کیلومتر است.
مسافت در حرکات دورانی:
در حرکات دورانی، مسافت بصورت زاویه طی شده توسط یک جسم یا یک ورزشکار محاسبه میشود. به عنوان مثال هنگامیکه ژیمناست حول میله بارفیکس یک دور حرکت چرخشی انجام می دهد، مسافت طی شده توسط وی یک دور یا 360 درجه و یا است.
موقعی که در حرکات پرتاب وزنه ورزشکار سه دور و نیم حول محور عمودی خود می‌چرخد و سپس وزنه را رها می‌کند، مسافت زاویهای طی شده توسط هر بخش از بدن وی (مانند دست حامل وزنه) سه دور و نیم یا 1260 درجه و یا است.
واحدهای اندازه‌گیری مسافت دورانی یا زاویهای، دور، درجه و رادیان است.
جابجایی...1):
به منظور محاسبه بردار سرعت، به جای مسافت طی شده از جابجایی انجام گرفته استفاده می‌کنیم. به عبارت دیگر، بردار سرعت از تقسیم جابجایی انجام گرفته بر زمان جابجایی بدست می‌آید. بدین ترتیب که :
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
بیومکانیک فنون ورزشی
رابطه(2):
مثال : یک دوچرخه سوار در یک مسابقه مسافت 9 کیلومتری را در مدت 15 دقیقه رکاب زده است. در صورتیکه مقدار جابجایی وی در این مسابقه 6 کیلومتر باشد، الف – سرعت متوسط و ب – بردار سرعت دوچرخه سوار را در طول این مسیر محاسبه کنید.
جواب : چون 15 دقیقه برابر 900 ثانیه بوده می‌باشد، خواهیم داشت،
از مثال و بحثهای بالا می‌توان نتیجه گرفت که اگر مقدار مسافت و جابجایی انجام شده توسط یک جسم برابر باشد (حرکت در مسیر مستقیم انجام گرفته باشد)، کمیتهای سرعت متوسط و بردار سرعت برابر خواهند بود.
شتاب:
هر گاه سرعت یک جسم متحرک در حین حرکت از لحاظ اندازه، جهت و یا هر دو تغییر کند، در این صورت گفته میشود که آن جسم دارای شتاب است. به عبارت دیگر، شتاب یک جسم آهنگ تغییرات آن نسبت به زمان است. اگر یک دونده در لحظه دارای سرعت در نقطه A باشد و در لحظه دارای سرعت درنقطه B باشد، در این حالت شتاب متوسط در طول مسیر از تقسیم تغییرات سرعت بر تغییرات زمان بدست می‌آید. به عبارت دیگر :
رابطه(3):
چون واحد اندازه‌گیری سرعت متر بر ثانیه است، از رابطه (3) می‌توان نتیجه گرفت که واحد اندازه‌گیری شتاب متر بر مجذور ثانیه می‌باشد. شتاب متوسط یک کمیت برداری است که همواره دارای مقدار و جهت می‌باشد.
از رابطه (3) می‌توان نتیجه گرفت که a می‌تواند مثبت، منفی و صفر باشد.
هر گاه سرعت نهایی بزرگتر از سرعت اولیه باشد، در این حالت a مثبت خواهد بود. اگر سرعت نهایی کوچکتر از سرعت اولیه باشد در این صورت a منفی بوده و در صورتیکه سرعت اولیه و سرعت نهایی برابر باشند، a صفر خواهد بود. یعنی جسم دارای سرعت یکنواخت و بدون تغییر سرعت است.
به عبارت دیگر، درحرکت مستقیم الخط یکنواخت که سرعت همواره ثابت است، شتاب صفر است.
در رابطه (3) اگر به جای t2-t1، t قرار دهیم، در این صورت خواهیم داشت :
رابطه(4):
که در این رابطه v2 سرعت نهایی، v1 سرعت اولیه، a شتاب و t زمان تغییر سرعت از v1 به v2 است.
همچنین از رابطه (3) و (4) می‌توان نتیجه گرفت که :
رابطه (5):
که در این رابطه x مسافت پیموده شده، v1سرعت اولیه، a شتاب و t زمان حرکت جسم است.
علاوه بر این از روابط (4) و (5) می‌توان رابطه مستقل از زمان زیر را بدست آورد :
رابطه(6):
که در این رابطه v2 سرعت نهایی، v1 سرعت اولیه، a شتاب و x مسافت پیموده شده توسط جسم است.
مثال : یک دونده ماراتن که با سرعت 4متربرثانیه می‌دوید، ناگهان به گذرگاهی می‌رسد که این گذرگاه را در مدت 2 ثانیه و با شتاب متوسط 2متربرمجذورثانیه طی می‌کند.
الف- طول این گذرگاه را حساب کنید.
ب – سرعت دونده را در پایان گذرگاه بدست آورید.
مثال : یک دونده سرعت 10 متر اول مسیر مسابقه را از حالت استارت در مدت 2 ثانیه پیموده است. سرعت این دونده را در لحظه عبور از نقطه 10 متر مشخص کنید.
حل : چون مسابقه دوی سرعت است لذا حرکت شتابدار است و به همین دلیل ابتدا باید شتاب حرکت دونده را حساب کنیم :
کمیتهای برداری و نرده‌ای
کمیتهای برداری، کمیتهایی هستند که علاوه بر اندازه و مقدار، جهت و راستا نیز دارند. به عبارت دیگر، یک بردار دارای ویژگیهای اندازه یا مقدار، جهت و نقطه مبداء و مقصد می‌باشند. مانند جابجایی، بردار سرعت، شتاب، نیرو، اندازه حرکت و گشتاور. از طرفی کمیتهای نرده‌ای فقط با اندازه یا مقدار مشخص می‌شوند. مانند سرعت متوسط، مسافت، حجم، جرم، زمان و ...
ترکیب دو بردار (برآیند دو بردار)
برای ترکیب دو بردار می‌توان از رابطه فیثاغورث استفاده کرد. بدین ترتیب که اگر دو بردار A و B دارای اندازه‌های مشخص باشند که زاویه بین آنها برابر باشد، در این صورت برآیند این دو بردار از رابطه زیر محاسبه میشود :
رابطه (7):
در صورتیکه دو بردار بر هم عمود باشند بر آیند آنها از رابطه زیر بدست می‌آید :
رابطه (8):
مثال : دو بردار نیروی A و B به ترتیب با اندازه‌های 3 و 4 نیوتن یک بار تحت زاویه 60 درجه و بار دیگر تحت زاویه 90 درجه بر جسمی اعمال می‌شوند. برآیند این دو بردار را در هر دو حالت حساب کنید :
تجزیه یک بردار
اگر یک بردار مشخص مانند A تحت زاویه مشخص نسبت به سطح افق مانند موجود باشد، این بردار را می‌توان به مؤلفه‌های عمودی و افقی آن تجزیه کرد. بدین ترتیب که؛
رابطه (9):
به عبارت دیگر، مؤلفه عمودی یک بردار برابر حاصل ضرب آن بردار و sin زاویه بین بردار و سطح افق می‌باشد. همچنین:
رابطه (10):
به عبارت دیگر، مؤلفه افقی یک بردار برابر حاصل ضرب آن بردار و cos زاویه بین بردار و سطح افق می‌باشد.
مثال : توپی با سرعت اولیه 10 متر بر ثانیه تحت زاویه 30 درجه نسبت به افق شوت میشود، مؤلفه‌های افقی و عمودی سرعت شوت را حساب کنید.
نکته مهمی که در تجزیه بردارها باید به آن توجه کرد این است که هر چه زاویه یک بردار نسبت به سطح افق به 90 درجه نزدیکتر شود، مؤلفه عمودی آن افزایش یافته و مؤلفه افقی آن کاهش می‌یابد. برعکس هر چه زاویه یک بردار نسبت به سطح افق به صفر درجه نزدیک شود، مؤلفه افقی آن بردار افزایش یافته و مؤلفه عمودی آن کاهش می‌یابد.
بعنوان مثال در پرش ارتفاع مؤلفه عمودی سرعت پرش بیشتر از مؤلفه افقی آن می‌باشد. از طرفی در پرش طول مؤلفه افقی سرعت پرش بیشتر از مؤلفه عمودی آن است.
فصل سوم
حرکات عمودی
هدف کلی این فصل:
آشنایی دانشجویان با حرکت عمودی و روابط مربوط به آن
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات عمودی را تعریف کنند.
ویژگیهای حرکات عمودی را بشناسند.
معادلات مربوط به حرکات عمودی را بشناسند.
حرکات عمودی یا قائم:
در حرکات عمودی یا قائم، جسم یا ورزشکار بصورت عمود بر سطح زمین به سمت بالا یا پایین حرکت می‌کند. مانند پرش عمودی. قوانینی که برای حرکات افقی بکار می‌روند، برای حرکات عمودی نیز صادقند. با این تفاوت که برخلاف حرکات افقی، حرکات عمودی همیشه دارای شتاب بوده ومقدار آن برابر9 متربرمجذورثانیه است که معمولاً برابر 10 در نظر گرفته میشود.
البته باید توجه کرد که مقدار g در تمام نقاط زمین ثابت نیست. بطوریکه در نواحی استوایی مقدار آن کم و در نواحی قطبی مقدار آن زیاد است (البته این تغییرات جزئی است). اساساً به همین خاطر است که عملکرد ورزشکاران پرتابی (مانندپرتاب وزنه، نیزه و ... ) در نواحی استوایی بهتر از قطبها می‌باشد. چرا که در استوا نیروی جاذبه زمین (g) کمتر بوده و عملکرد ورزشکار را کمتر تحت تأثیر قرار می‌دهد
ویژگیهای حرکات عمودی:
در حرکات عمودی در حرکت به سمت بالا، سرعت کندشونده و شتاب منفی بوده و درحرکت به سمت پایین، سرعت تندشونده و شتاب مثبت می‌باشد.
در حرکت به سمت بالا موقعی که جسم به بالاترین نقطه (نقطه اوج) می‌رسد، برای لحظه کوتاهی متوقف شده و با تغییر جهت دوباره به سمت پایین حرکت می‌کند.
درنقطه اوج سرعت برابر صفر است.
در صورتی که جسم از یک سطح به سمت بالا حرکت کند و دوباره به همان سطح بازگردد، در این حالت زمان رفت (tup) با زمان برگشت (tdown) برابر خواهد بود.
با توجه به اینکه در حرکات عمودی مسافت پیموده شده را با h و شتاب را با g نشان می‌دهیم واز آنجا که در حرکت به سمت بالا شتاب (g) منفی است، بنابراین معادلات حرکات عمودی بصورت زیر خواهد بود :
رابطه (11):
رابطه (12):
رابطه (13):
فصل چهارم
حرکات پرتابی
هدف کلی این فصل:
آشنایی دانشجویان با حرکات پرتابی و روابط مربوط به آن
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات پرتابی را تعریف کنند.
ویژگیهای حرکات پرتابی را بشناسند.
عوامل موثر در برد پرتابه را بشناسند.
عوامل موثر در اوج پرتابه را بشناسند.
معادلات مربوط به حرکات پرتابی را بشناسند.
حرکات پرتابی:
حرکات پرتابی که حرکت در صفحه نیز نامیده می‌شوند، ترکیبی از حرکات افقی و عمودی می‌باشند. به عبارت دیگر حرکات پرتابی را که در آن جسم در سطح مایل حرکت می‌کند، می‌توان به دو مؤلفه افقی (x) و عمودی (y) تجزیه کرد. البته باید توجه داشت که مؤلفه عمودی و افقی حرکت مستقل از یکدیگر بوده و به هیچ وجه یکی بر دیگری تأثیر نمی‌گدارد.
ویژگیهای حرکات پرتابی
در حرکات پرتابی مؤلفه افقی باعث پیشروی جسم در سطح افق می شود (R) و مؤلفه عمودی باعث حرکت جسم به سمت بالا شده و باعث اوج گرفتن جسم میشود (h).
مؤلفه افقی پرتاب دارای شتاب ثابت (صفر) بوده و حرکت یکنواخت است.
مؤلفه عمودی پرتاب شتابدار بوده که مقدار آن برابر g است.
معادلات مربوط به حرکات پرتابی:
رابطه (18):
با توجه به اینکه بنابراین خواهیم داشت :
رابطه (19):
که در این رابطه R برد پرتاب، t زمان کل پرواز پرتاب است.
همچنین در سطح عمودی داریم :
رابطه (20):
رابطه (21):
علاوه بر این بر اساس رابطه (13) داریم :
رابطه (22):
رابطه (23):
با توجه به روابط (19) و (20) خواهیم داشت :
رابطه (24):
رابطه (24) زمانی کاربرد دارد که سطح پرتاب و سطح فرود یکی باشند (مانند شوت توپ فوتبال از سطح زمین توسط مدافع). به عبارت دیگر هنگامیکه نقطه پرتاب با نقطه فرود هم سطح باشد، برد پرتاب به دو عامل سرعت پرتاب و زاویه پرتاب بستگی دارد.
در صورتیکه نقطه پرتاب و فرود یکی نباشد، در این حالت ارتفاع رهایی پرتابه نیز در برد آن تأثیر دارد که هر چه ارتفاع رهایی پرتابه بیشتر باشد، برد آن افزایش می‌یابد (با ثابت بودن سرعت و زاویه پرتاب).
بنابراین در مواقعی که نقطه پرتاب و فرود یکی نباشد، سه عامل سرعت پرتاب، زاویه پرتاب و ارتفاع رهایی پرتابه در برد آن تأثیر دارند که از بین این سه عامل، سرعت تأثیر بسزایی در برد پرتابه دارد.
مثال : فوتبالیستی توپی را از سطح زمین با سرعت 20 متر بر ثانیه و تحت زاویه 30 درجه نسبت به سطح زمین شوت می‌کند.
برد توپ را حساب کنید.
بلندترین نقطه‌ای که توپ می‌رسد چقدر است.
چه مدت زمان طول می کشد تا توپ به نقطه اوج برسد.
مثال : یک ورزشکار پرش جفتی را به اندازه 3 متر در مدت 8/0 ثانیه انجام داده است. الف – سرعت پرش وی را حساب کنید.ب – مشخص کنید در هنگام پرش بلندترین نقطه‌ای که از سطح زمین رسیده چقدر بوده است.ج – زاویه پرش وی را محاسبه کنید.
فصل پنجم
حرکات دورانی
هدف کلی این فصل:
آشنایی دانشجویان با حرکات دورانی و روابط مربوط به آن
هدفهای رفتاریپس از مطالعه این فصل از دانشجویان انتظار می رود:
حرکات دورانی یا چرخشی را تعریف کنند.
ویژگیهای حرکات دورانی را بشناسند.
عوامل موثر در حرکات دورانی را بشناسند.
معادلات مربوط به حرکات پرتابی را بشناسند.
ارتباط حرکات دورانی و حرکات خطی را بفهمند.
حرکات دورانی (زاویهای):
در حرکات دورانی معمولاً جابجایی را با ، شتاب را با و سرعت را با ω نشان می‌دهند. در این حالت معادلات مربوط به حرکات دورانی بصورت زیر خواهد بود :
رابطه (25):
که در این رابطه w متوسط سرعت زاویهای، 0 جابجایی زاویهای و t زمان انجام جابجایی است.
همچنین شتاب زاویهای از رابطه زیر بدست می‌آید :
رابطه (26):
از ر ابطه (26) می‌توان نتیجه گرفت که :
رابطه (27):
علاوه بر این؛
رابطه (28):
که در این رابطه 0 مسافت زاویهای طی شده، w1 سرعت زاویهای اولیه و t زمان حرکت می‌باشد.
از روابط (27) و (28) می‌توان نتیجه گرفت که :
رابطه (29):
همیشه بین سرعت خطی و سرعت زاویهای (دورانی) رابطه زیر برقرار است :
رابطه (30):
که در این رابطه V سرعت خطی جسم مماس بر مسیر دوران بوده، ω سرعت زاویهای و r شعاع دوران است.
به عبارت دیگر، در حرکات پرتابی (مانند پرتاب چکش، دیسک و ..) که ترکیبی از حرکات خطی و دورانی هستند، تغییرات اعمال شده در هر یک از سرعتهای خطی یا زاویه، دیگری را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بطوری که هرگاه شعاع دوران ثابت باشد، افزایش سرعت زاویهای باعث افزایش سرعت خطی شده و کاهش سرعت زاویهای باعث کاهش سرعت خطی میشود.
علاوه بر این، در صورتی که سرعت زاویهای ثابت باشد، تغییرات شعاع دوران، سرعت خطی را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
بطوری که افزایش شعاع دوران باعث افزایش سرعت خطی شده و کاهش شعاع دوران باعث کاهش سرعت خطی میشود.
پرتاب‌کنندگان چکش از این قانون به نحو مطلوب استفاده می‌کنند. به این ترتیب که با نزدیک کردن چکش و دستها به محور عمودی بدن، سرعت زاویهای را به بیشترین مقدار می‌رسانند و در لحظه پرتاب (موقعی که در اثر چرخش ورزشکار سرعت زاویهای به حداکثر مقدار خود رسید) با بازکردن دستها وچکش شعاع دوران را افزایش داده و به بیشترین سرعت خطی دست پیدا می‌کنند.
در حرکات دورانی همیشه دو نیروی جانب مرکز و گریز از مرکز نیز تظاهر می‌کند که برابر هم و در خلاف جهت همدیگر هستند. بعبارت دیگر، هنگامیکه جسم حول محوری حرکت دورانی را انجام می دهد، تمایل دارد به سمت مرکز دوران و یا خارج از مرکز دوران حرکت کند. اما چون این دو نیرو با هم برابر می‌باشند، جسم در همان مسیر دایره‌ای خود حرکت می‌کند. در این حالت جسم دارای شتاب مرکزی یا شعاعی (جانب مرکز) می‌باشد که از رابطه زیر محاسبه میشود :
رابطه (31):
که در این رابطه شتاب شعاعی، r شعاع دوران و v2 سرعت خطی جسم است که مماس بر مسیر دوران می‌باشد.
با توجه به قانون دوم نیوتن و رابطه (31) خواهیم داشت :
رابطه (32) : یا
در رابطه (32) F نیروی جانب مرکز بوده، m جرم جسم در حال دوران، r شعاع دوران، V سرعت خطی مماس بر مسیر دوران و ω سرعت زاویهای است.
کینتیک (Kinetics):
در مباحث قبلی به بررسی و مطالعه کینماتیک یا جنبش‌شناسی پرداخته شد. در این بخش مباحث مربوط به کینتیک توضیح داده میشود. علم کینیتک به بررسی علت حرکت یک جسم می‌پردازد.
لختی (اینرسی):
خاصیتی که در آن یک جسم تمایل به حفظ وضعیت ومقابله یا مقاومت در برابر هر نوع تغییر دارد، لختی یا اینرسی نامیده میشود.
به عبارت دیگر اجسام سکون تمایل دارند در حالت سکون باشند (مانند وزنه‌های بدنسازی) و اجسام متحرک تمایل دارند به حرکت یکنواخت خود ادامه دهند (مانند جسم متحرکی که در سطح صاف و مستقیم حرکت می‌کند).
جرم:
مقدار ماده‌ای که برای تشکیل یک جسم بکار رفته است، توده یا جرم جسم نامیده میشود. جرم یک جسم ارتباط مستقیمی با اینرسی آن جسم دارد.
هر چه جرم جسم بیشتر باشد (مانند ماشین باری) اینرسی آن بیشتر بوده و هر چه جرم جسم کمتر باشد (مانند دوچرخه) اینرسی آن کم است.
جرم یک جسم در تمام نقاط زمین ثابت است و واحد اندازه‌گیری آن کیلوگرم (kg) است.
نیرو:
نیرو خاصیتی است که تمایل به تغییر وضعیت سکون یا متحرک اجسام دارد. به عبارت دیگر، نیرو تمایل دارد اینرسی یک جسم را تغییر دهد. واحد اندازه‌گیری نیرو نیوتن (N) است.
در حرکات ورزشی که توسط ورزشکار انجام می‌گیرد، نیروی اعمال شده به دو صورت درونی و بیرونی می‌باشد.
نیرویی که برای انجام حرکات ورزشی از طرف بدن و عضلات ورزشکار تامین شود، نیروی درونی نامیده
می شود.
نیروی تولید شده برای انجام حرکات دویدن، راه رفتن، پریدن و ... که از طرف عضلات ورزشکار تأمین میشود، نیروی درونی نامیده میشود.
در صورتیکه نیروی مورد نیاز برای انجام یک حرکت از طرف محیط و وسایل ورزشی تأمین شود، نیروی بیرونی نامیده میشود.
حرکات اکروباتیکی که ژیمناست روی ترامپلین انجام می‌دهد بیشتر در اثر نیروی اعمال شده از طرف ترامپلین است.
در حرکت شیرجه نمایشی موقعی که شیرجه زننده از روی دایو به سمت بالا می‌پرد، مقدار قابل توجهی از نیروی مورد نیاز از طرف خاصیت ارتجاعی تخته پرش تأمین میشود.
موقعی که شیرجه زنده به سمت پایین و به طرف استخر حرکت می‌کند، نیروی مورد نیاز این حرکت از طریق نیروی جاذبه زمین (نیروی بیرونی) تهیه میشود.
اجسام وضعیت سکون یا حرکت مستقیم الخط یکنواخت خود را همواره حفظ می‌کنند، مگر اینکه مجبور به تغییر وضعیت از طرف نیروهای خارجی شوند.
به عبارت دیگر، اگر بر جسمی نیرویی وارد نشود یا برآیند نیروهای وارد بر آن صفر باشد، آن جسم وضعیت سکون یاحرکت مستقیم الخط یکنواخت خود را حفظ خواهد کرد.
ذرات ماده همدیگر را جذب می‌کنند که نیروی جاذبه بین دو جفت از آنها نسبت مسقیم با جرم آنها و نسبت معکوس با مجذور فاصله آنها دارد. بر همین اساس، اگر ورزشکار را یک جسم و زمین را جسم دیگر تلقی کنیم، با توجه به قانون گرانش نیوتن به ورزشکار سنگین نسبت به ورزشکار سبک نیروی بیشتری از طرف زمین وارد میشود.
همچنین اگر دو توپ فوتبال و بسکتبال در شرایط یکسان شوت شوند، با توجه به اینکه به توپ بسکتبال بیشتر از توپ فوتبال از طرف زمین نیرو وارد میشود، به همین خاطر برد توپ فوتبال بیشتر خواهد بود.
رابطه (33):
فاصله بین دو جسم (l) عامل مهمی در تعیین میزان نیروی جاذبه بین دو جسم است.
با توجه به اینکه شعاع زمین در نواحی استوار بیشتر از نواحی قطبی می‌باشد، به همین خاطر نیروی جاذبه در استوا کمتر از قطب بوده و در نتیجه عملکرد ورزشکاران پرتابی در استوا بهتر از قطب می‌باشد.
اندازه حرکت:
هر جسم متحرک دارای اندازه حرکتی است که متناسب با جرم و سرعت حرکت آن است. به عبارت دیگر، اندازه حرکت جسم برابر حاصلضرب جرم جسم در سرعت آن می‌باشد.
رابطه (34):
بنابراین اندازه حرکت صرفاً مربوط به اجسام متحرک می‌باشد نه اجسام ساکن. هر قدر اندازه حرکت یک جسم بیشتر باشد، اثری که در برخورد روی جسم دیگر می‌گذارد، بیشتر و بارزتر خواهد بود. استفاده از راکت سنگین‌تر در بازی تنیس به منظور ایجاد اندازه حرکت بیشتر می‌باشد.
اگر بر جسمی یک یا چند نیرو اثر کند، در راستای آن نیرو یا برآیند نیروها شتابی می‌گیرد که با مقدار نیرو یا برآیند نیروها نسبت مستقیم و با جرم جسم نسبت معکوس دارد.
رابطه (35):
به عبارت دیگر، تغییرات اندازه حرکت ایجاد شده در یک جسم متناسب با نیروی وارد بر آن می‌باشد.
نیروی کششی که از طرف جاذبه زمین بر جسم وارد می شود وزن نامیده میشود. کسی که 700 نیوتن وزن دارد، نیروی جاذبه‌ای که از طرف زمین بر وی وارد میشود 700 نیوتن است.
با توجه به اینکه نیروی جاذبه زمین در نقاط مختلف آن متفاوت است، به همین خاطر وزن یک جسم در نقاط مختلف زمین تغییر می‌کند.
به نظر می‌رسد که حرکت دونده در پیست دو و میدانی در اثر نیروی وارد از طرف پاهای ورزشکار بطرف زمین باشد. اما در اصل این نیروی اعمال شده از طرف زمین بر پاهای دونده است که باعث پیشروی او میشود. هر چند مقدار این نیرو دقیقاً برابر نیروی اعمال شده از طرف پاهای دونده بر زمین می‌باشد، اما جهت آنها مخالف می‌باشد.
این موضوع تحت عنوان قانون سوم نیوتن چنین مطرح میشود که؛ برای هر عملی عکس‌‌العملی است که مقدارش با آن برابر و جهتش با آن مخالف می‌باشد.
شناگری که از لبه استخر شیرجه می‌زند، در اصل نیروی عکس‌العمل لبه استخر (زمین) بر پاهای او می‌باشد که باعث پریدن وی به استخر می شود. در این حالت نیروی اعمال شده از طرف پاهای شناگر به لبه استخر نیروی عمل و نیرویی که از طرف لبه استخر بر پاهای وی وارد شده و باعث پریدن وی به استخر میشود، نیروی عکس‌العمل نامیده میشود.
نیروی اصطکاک همیشه ازبرخورد دو سطح از دو جسم بوجود می‌آید که همیشه مخالف یا عامل بازدارنده حرکت می‌باشد. نیروی اصطکاک به دو عامل زیر بستگی دارد :
1- چگونگی سطح تماس (صاف یا ناصاف بودن سطوح برخورد)
2- نیروی فشارنده دو جسم (وزن)
هر چه سطوح تماس صاف‌تر باشد، نیروی اصطکاک کمتر است. همچنین هر چه نیروی فشارنده دو جسم کمتر باشد، نیروی اصطکاک کمتر خواهد بود.
یکی از ویژگیهای نیروی اصطکاک این است که تا زمانی که حرکت صورت نگرفته است، مقدار آن برابر با مقدار نیرویی است که برای به حرکت در آوردن جسم بکار رفته است. در این حالت نیروی اصطکاک اثر نیروی حرکتی را خنثی کرده و عمل سرخوردن یا حرکت کردن صورت نمی‌گیرد.
نیروی اصطکاک در ورزش می‌تواند تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد؛
استفاده از دستکش مخصوص دروازه‌بانی به منظور جلوگیری از سر خوردن توپ
استفاده ژیمناستها از پودر منیزیم به منظور جلوگیری از سر خوردن دستها از ابزارهای ژیمناستیک
پوشیدن کفشهای میخ‌دار در دو و میدانی و فوتبال به منظور جلوگیری از سر خوردن روی پیست یا چمن
کوتاه کردن چمن در ورزش فوتبال به منظور حرکت روانتر توپ روی آن
کوبیدن برفها در اسکی به منظور حرکت روانتر اسکی باز در روی آن
پوشیدن لباسهای مخصوص در شنا به منظور پیش روی راحتتر در آب
در سطح شیبدار به منظور جلوگیری از سرخوردن و پیشروی راحت، کوهنورد نیازمند بالابردن نیروی اصطکاک بین کفشها و دیواره کوه می‌باشد. بدین منظور کوهنورد از دو عامل اثرگذار می‌تواند استفاده کند.
1- استفاده از کفشهای مخصوص کوهنوردی(تغییر سطح تماس)
2- وضعیت قرار گیری نسبت به کوه است. در صورتی که کوهنورد عمود بر سطح کوه قرار گیرد، نیروی بیشتری بر آن وارد کرده و به این ترتیب می‌تواند نیروی اصطکاک مضاعفی تولید کرده و از عمل سر خوردن جلوگیری کند (تغییر در نیروی فشارنده).
در حالت غلتیدن یک جسم روی سطح معین، علاوه بر دو عامل قبلی اثرگذار بر نیروی اصطکاک، قطر جسم (مانند توپ) نیز در آن تأثیر می‌گذارد.
ضریب اصطکاک که عموماً به ماهیت یا جنس جسم بستگی دارد، درحالت سرخوردن بین 1/0 تا 1 بود، در حالت غلتیدن بین 001/0 تا 01/0 می‌باشد.
به عبارت دیگر، میزان نیروی اصطکاک غلتیدن عموماً کمتر از سرخوردن است.
ضربه که آن را نیروی محرک آنی نیز می‌نامند، برابر حاصلضرب نیروی اعمال شده بر یک جسم در زمان اعمال نیرو می‌باشد که از رابطه زیر محاسبه میشود :
رابطه (36): I = F. T
که در این رابطه I ضربه، F نیروی اعمال شده و t زمان اعمال نیرو می‌باشد.
با توجه به قانون دوم نیوتن و رابطه (36)، می‌توان گفت که؛
و I = F. T
رابطه (37):
به عبارت دیگر ضربه برابر تغییرات اندازه حرکت بوجود آمده در یک جسم می‌باشد.
موقعی که توپی را از ارتفاع معینی به روی سطح ثابت رها می‌کنیم، به مقدار جزئی فشرده شده و چون اکثر اجسام تمایل دارند شکل اصلی خود را حفظ کنند، بعد از فشردگی مجدداً به شکل اولیه خود بر می‌گردد.
در اصل خاصیت برگشت به حالت اولیه است که باعث میشود توپ از زمین بلند شود.
این خاصیت که موجب میشود تا اجسام پس از برخوردکردن و تغییر شکل جزئی دادن دوباره به شکل اولیه خود برگردند، خاصیت ارتجاعی یا انعطاف‌پذیری می‌نامند.
خاصیت انعطاف‌پذیری یا بازگشت به حالت اولیه اجسام پس از برخورد کردن و تغییر شکل دادن متفاوت است. به همین خاطر اجسام از ضریب ارتجاع متفاوتی برخوردار هستند که بصورت زیر محاسبه میشود:
اگر دو جسم در حال حرکت به طرف همدیگر باشند:
رابطه (38):
که در این رابطه e ضریب ارتجاع، اختلاف سرعتهای دو جسم قبل از برخورد و اختلاف سرعتهای دو جسم بعد از برخورد می‌باشد.
اگر یکی از اجسام ثابت باشد (مانند زمین)، در اینصورت:
رابطه (39):
به عبارت دیگر، در صورتیکه جسمی از ارتفاع مشخصی بر روی سطح ثابت فرود آید، ضریب ارتجاع آن برابر ریشه دوم کسر ارتفاع صعود بر ارتفاع فرود می‌باشد.
نوع جنس و ماهیت دو جسم برخوردکننده، درجه حرارت اشیاء و سرعت برخورد دو جسم از عواملی هستند که ضرب ارتجاع را تحت تأثیر قرار می‌دهند. ضریب ارتجاع اشیاء عموماً کوچکتر از یک می‌باشد
ضربه‌های مورب عموماً از برخورد مورب یک توپ یا جسم دیگری با زمین یا هر سطح ثابت دیگر بوجود می‌آید (مانند پاس زمینی بسکتبال و ضربات تنیس روی میز). در صورتیکه نیروی اصطکاک بین توپ و سطح برخورد و مقاومت هوا ناچیز باشد، ضربه‌های مورب دارای ویژگیهای زیر خواهد بود:
مؤلفه سرعت قبل از برخورد و بعد از برخورد با هم برابرند.
مؤلفه عمومی سرعت قبل از برخورد کمتر از مؤلفه عمودی سرعت بعد از برخورد است (به دلیل ضریب ارتجاع).
زاویه برگشت بزرگتر از زاویه برخورد می‌باشد.
در ورزشی مانند تنیس روی میز، توپ ممکن است دارای پیچ رو، پیچ زیر و پیچ پهلو باشد.
پیچ رو که در آن توپ از بالا به پائین می‌چرخد (چرخش به جلو) در اثر اصابت راکت با توپ و به بالا کشیدن قسمت عقب آن حاصل میشود .
در این حالت همواره مولفه افقی سرعت بعد از برخورد بزرگتر از مؤلفه عمودی سرعت قبل از برخورد بوده و مؤلفه عمودی سرعت قبل از برخورد بزرگتر از مؤلفه عمودی سرعت بعد از برخورد است.
همچنین زاویه برگشت بزرگتر از زاویه برخورد است.
در پیچ همواره مولفه افقی سرعت بعد از برخورد بزرگتر از مؤلفه عمودی سرعت قبل از برخورد است.
مؤلفه عمودی سرعت قبل از برخورد بزرگتر از مؤلفه عمودی سرعت بعد از برخورد است.
زاویه برگشت بزرگتر از زاویه برخورد است.
دانلود پاورپوینت تحلیل و ارزیابی کتاب بیومکانیک فنون ورزشی
بیومکانیک فنون ورزشی
در پیچ زیر توپ معمولاً به عقب می‌چرخد.
این نوع پیچ در اثر ضربه کات‌دار که بر زیر توپ وارد میشود، ایجاد میشود.
مؤلفه عمودی سرعت بعد از برخورد بزرگتر از مؤلفه عمودی سرعت قبل از برخورد است.
مؤلفه افقی سرعت قبل از برخورد بزرگتر از مؤلفه افقی سرعت پس از برخورد است.
زاویه برخورد بزرگتر از زاویه برگشت است.
وقتی نیرویی بر جسم وارد شده و باعث جابجایی آن شود، در این صوت کار انجام شده بوسیله این نیرو برابر حاصلضرب نیرو در مسافت طی شده توسط جسم است که در اثر نیرو حرکت کرده است. به عبارت دیگر:
رابطه (40):
که در این رابطه W کار انجام گرفته، F مقدار نیروی وارد شده، d مسافت طی شده توسط جسم و زاویه بین راستای نیرو و جابجایی است.
در حالت خاصی که صفر درجه می‌باشد، در این صورت cos برابر یک بوده و مقدار کار انجام گرفته از رابطه زیر محاسبه میشود:
رابطه (41):
از رابطه (41) می‌توان نتیجه گرفت که اگر نیروی اعمال شده و جابجایی انجام شده در راستای همدیگر باشند، کار انجام گرفته مثبت و اگر نیروی اعمال شده و جابجایی انجام گرفته در خلاف جهت همدیگر باشند، کار انجام گرفته منفی است. واحد اندازه‌گیری کار ژول (J) است.
هنگام بالابردن وزنه توسط وزنه‌بردار کار انجام شده مثبت است.
هنگامیکه وزنه بردار وزنه را بطور کنترل شده به پایین می‌آورد، کار انجام گرفته منفی است.
هنگام بالا رفتن وزنه، کار انجام شده توسط وزنه منفی است.
هنگام پایین آمدن وزنه، کار انجام گرفته توسط وزنه مثبت است.
در تعریف کار، زمان انجام آن هیچگونه نقشی ندارد. در صورتیکه کار انجام گرفته را در واحد زمان محاسبه کنیم، توان به دست می‌آید که از رابطه زیر محاسبه میشود:
رابطه (42):
که در این رابطه p توان، W کار انجام گرفته و t زمان انجام کار است. واحد اندازه‌گیری توان وات (w) است.
جسمی که در حال حرکت باشد دارای انرژی جنبشی می‌باشد. بنابراین اجسام ساکن فاقد انرژی جنبشی هستند. توپی که در حال حرکت است، دارای مقدار قابل توجهی انرژی جنبشی است. انرژی جنبشی از رابطه زیر محاسبه میشود؛
رابطه (43):
جسمی که از زمین فاصله گرفته و در ارتفاع معینی باشد، دارای انرژی پتانسیل است که مقدار آن از رابطه زیر محاسبه میشود:
رابطه (44):
در حرکات عمودی جسم در لحظه پرتاب و هنگام برخورد با سطح زمین دارای بیشترین مقدار انرژی جنبشی و در نقطه اوج دارای بیشترین مقدار انرژی پتانسیل می‌باشد. در چنین حرکاتی انرژی جنبشی و پتانسیل دائماً به همدیگر تبدیل می‌شوند و مقدار عددی حاصل جمع این دو نوع انرژی در هر نقطه از حرکت مقدار ثابتی است.
هر گاه جسمی خاصیت ارتجاعی داشته باشد در اثر کشیده شدن (مانند کش، زه کمان، فنر و ... ) یا فشرده شدن (مانند فنر و ....) در آن ظرفیت کار تولید میشود که به آن انرژی کشسانی می‌گویند. در حرکت تیراندازی با تیر و کمان انرژی کشسانی موجود در زه که در اثر کشیده شدن تولید میشود، بصورت انرژی جنبشی در تیر تبدیل شده و باعث پیشروی تیر میشود.
- ژیمناستی که روی ترامپلین حرکات آکروباتیک انجام می‌دهد از انرژی کشسانی ترامپلین استفاده می‌کند.
- انجام پرش عمودی یا افقی در اثر انرژی کشسانی که در اثر کشیده شدن عضلات اندام تحتانی ایجاد میشود، صورت می‌گیرد.
هنگامیکه دو نیروی برابر در خلاف جهت همدیگر بر یک جسم وارد شوند، باعث حرکت چرخشی در آن جسم می‌شوند. از طرفی، نیرویی که در جهت مرکز ثقل شی بر آن وارد میشود باعث حرکت انتقالی شده و نیرویی که خارج از مرکز ثقل جسم اثر کند، بطور همزمان حرکت چرخشی و انتقالی در آن ایجاد می‌کند.
اگر نیروی یا برآیند چند نیرو بر جسمی طوری اثر کند که باعث حرکت چرخشی در آن شود، گشتاوری در جسم ایجاد می‌کند که مقدار آن برابر حاصلضرب مقدار نیروی یا برآیند نیروها در فاصله نقطه اثر نیرو از محور دوران می‌باشد. به عبارت دیگر؛
رابطه (45): M=F.d
که در این رابطه، M نیروی گشتاور، F مقدار نیروی اعمال شده بر جسم و d برابر با فاصله نقطه اثر نیرو از محور دوران می‌باشد.
نیروی گشتاور در ورزشهایی نظیر قایقرانی و ژیمناستیک کاربرد زیادی دارد.
یک جسم زمانی در حالت تعادل است که در آن هیچگونه حرکت انتقالی و چرخشی دیده نشود. به عبارت دیگر، هنگامیکه برآیند گشتاورهای وارد بر یک جسم صفر باشد، آن جسم در حالت تعادل است.
اهرم میله یا شیء سختی است که در یک نقطه لولا شده و نیروهایی بر دو نقطه دیگر آن وارد شود. در این حالت:
- نقطه لولا شده را نقطه اتکا یا تکیه‌گاه
- نیروی اعمال شده به اهرم برای به حرکت در آوردن آن را نیروی محرک
- نیرویی که قصد غلبه بر آن را داریم، نیروی مقاوم نامیده می‌شوند.
افزایش اثر نیروی محرک (استفاده از اهرم برای بلندکردن اشیاء سنگین)
افزایش سرعت حرکت جسم (حرکت اهرمی پا در ضربه زدن به توپ)
اهرم نوع اول: تکیه‌گاه بین نیروی محرک و نیروی مقاوم (مانند الاکلنگ)
اهرم نوع دوم: نیروی مقاوم بین نیروی محرک و تکیه‌گاه (مانند فرقون)
اهرم نوع سوم: نیروی محرک بین نیروی مقاوم و تکیه‌گاه (استفاده از بیل برای انداختن خاک)
هرگاه بازوی محرک بزرگتر از بازوی مقاوم باشد، اهرم نقش افزایش نیرو را دارد.
هر گاه بازوی محرک کوچکتر از بازوی مقاوم باشد، اهرم نقش افزایش سرع
